Mezar – Zelda Nilgün Marmara

Tükenirdi monolog
Kaçarken içine düştüğüm kara toplum,
Big bang sonrası büyük yalnızlık bilinmeyeni
Saçlarında titreyen iblisler karartırken güneşi
Üstüste gömülürken
saydam yaşamlar.
Bir yankı duyulurdu hiç’likten
Bütün yalnızlıklarınızın ilenci
korusun çoğulluklarınızı.
Cinnet koyun erdemin adını
Maskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltın
Hepiniz mezarısınız kendinizin…