Pülümür’ün Yaşsız Kadını – Bülent Ecevit

Pülümür’ün bir dağ köyünde gördüm onu,
Yaşını sordum bir giz gibi güldü,
Kimi seksen dedi köylülerden kimi yüz,
Yüzüne baktım bir giz gibi güldü.

Bir asa vardı elinde,
Bir solmuş kırallığın,
Kadifeden harmanisi üzerinde,
Bir Hititliydi o, bir selçukluydu,
Bir Ermeniydi bir Kürttü,
Bir türk.

Yaşını sordum bir giz gibi güldü
Koluma girdi bir soylu kadınca,
Tozlu köy yolunda sürüyerek eteğini,
Beni tek gözlü sarayına götürdü,
Köy yapısı kulübesinin.

Zamanı onda yitirdim ben,
Yitik zamanlara onda eriştim.
En soylu yoksulluğun toprak döşeli sarayında,
Bir taç gibi kondu başıma Türkiyeliliğim.

Bülent Ecevit