Papatyanın Mevsimi – Necla Maraşlı

Papatya falına bakacak zamanlar geçti,
Yağmur yağınca toprak kokmuyor.
Artık tükendim ben, gençliğim gitti,
Elim tutulunca kalbim durmuyor.

Damarlarımdaki kan dondu sanırım,
Deli gibi akıp birden coşmuyor.
Giysilerim gibi mat, karamsarım,
Yüzüm aynalardan bıktı, bakmıyor.

Sesim öyle çok çıkmıyor eskisi gibi,
Geleceğe ait düşlerim bitti.
“Ben onsuz ölürüm, yaşayamam ki”,
Diye düşündüğüm dünler dönmüyor.

Necla Maraşlı