Çaylar Şirketten 2 – Refik Durbaş

Gençliğin yağmuru yeni düşmüştü bıyıklarıma
Vurdum kendimi yollara

Zulmüne şivan düşe yoksulluk

Dünyanın başkenti Sultanahmet
Anadolu’nun başkenti Sirkeci derler
Bir kış günü akşamın alacasında indim Sirkeci’ye
Dar bir sokak aralığında durdu otobüs
Yüzlerce küçük dükkan camlarında bütün Anadolu
Yüzlerce insan daha önce gördüğüm hiç görmediğim emanetçiler:
Neyim var gençliğimden başka bırakacak
Taksiciler: Hangi deftere yazmıştım gurbetliğin adresini
Oteller: yeni çıktım sılamdan bu gece yatmasam da olur
Yüzlerce uğultu kuşu içimde,
Yüreğim daralıyor
Ege Jet Balıkesir’e, İzmir’e hemen şimdi
Cesur Turizm yolda kalmazsın hemşerim Diyarbakır, Urfa
Dadaş Apollo 12’den hızlı Erzincan, Erzurum, Kars
Dünya şampiyonu yolların kralı Gazanfer Ankara
Soluğum buz tutmuş boğazımda renk değiştiriyor sesim
Şaşırıp kalmışım avucumda mavisi küflenmiş bir gökyüzü
Sigaraya yeni başlamış bir bulut katarı içimde
Sadece hüzün

Ne yapmalı nereye gitmeli
Başı bağlanmış bu akşam karanlığında
İş bulmak gerek,
Para tükendi tükenecek
(Paran mı vardı mendiline düğümlediğin üç-beş kuruştan başka)
Umut tükendi tükenecek,
Sevinç aydınlık inanç tükendi
(zaten ne zaman tükenmemişlerdi)
Mutluluk sevda ekmek tükenecek
Tükendi tükenecek sılamın mazgallarını ışıklandıran özlem
Tükendi tükenecek yüreğimde
Ateşle yıkanmış heyecan ve bir uçurum.

Sokağın ucunu döndüm,
Esim parçalamak istiyor bu uğultu ummanını
Birden bir esinti, serinlik,
Sanki çiçeklerden bir yaz yağmuru
Karşımda boynuma doladığım
Mendil kadar bir deniz
Parkta el ele dolaşan çocuklar gibi gemiler
Bıraksan 180 km hızla suyu yaracak kamyonlar otobüsler
Nereden gelip nereye giderler
Beni
Nereye
Bıraksa
Kader

Rahmine şivan düşe gurbet.

Akşam inmek üzere,
Bir simit alıp deniz kıyısına oturuyorum
Bir sis yumağı ağır ağır dolanıyor
Boğazın saçlarına
Bir martını kanadında eriyor
Güneşin son parıltıları

okul yüzü mü gördüm
Ne gelir elimden sanatım yoksa

Simit satmakla başlasam işe
Umudun alevi sönmesin diye

Yüzümde pus tutmuş sabah
Köşebaşı rüzgar ayaz
Simit satarım susamlı
Poyraz renkli can kokulu
Şafaklardan daha beyaz
Hasretimden daha kara
Simit satarım susamlı
Buyur tanesi üç lira
Bana kalan yirmibeş kuruş
Anlamazım ne iştir bu

Sesime alevler çalan
Sabahın karanlığından
Mor akşam aydınlığına
Simit satarım susamlı
Nar kokulu can yoksulu
Sermayesi gurbetliğim
Simit satarım susamlı
Buyur tanesi üç lira
Bana kalan ter yorgunluk
Anlamazım ne iştir bu

Ev kirası çıksın diye
Üşümesin ayaklarım
Gurbet harcı çıksın diye
Şişmesin gözkapaklarım
Emek rızkı çıksın diye
Simit satarım susamlı
Adı güzel serçe pulu
Buyur tanesi üç lira
Bana kalan kan yoksulluk
Anlamazım ne iştir bu

Babamdan miras mı kaldı
Ne gelir elimden sanatım yoksa

Defter satmakla başlasam işe
Aydınlığın sesi donmasın diye.

Refik Durbaş