Yağmur – Tevfik Fikret

Küçük, muttarid, muhteriz darbeler
Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz
Olur dembedem nevha-ger, nağme-saz
Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz
Küçük, muttarid, muhteriz darbeler.

Sokaklarda seylabeler ağlaşır
Ufuk yaklaşır, yaklaşır, yaklaşır.

Bulutlar karardıkça zerrata bir
Ağır, muhtazır dalgalanmak gelir.

Bürür bir soğuk, gölge etrafı hep
Nümayan olur gündüzün nısf-ı şeb.

Söner şimdi, manzur olurken demin
Hayulası karşımda bir alemin.

Açılmaz ne bir yüz, ne bir pencere
Bakıldıkça vahşet çöker yerlere.

Geçer boş sokaktan, hayalet gibi
Şitaban u puşide-ser bir sabi.

O dem leyl-i yadımda, solgun, tebah
Sürür bir kadın bir rida-yı siyah.

Saçaklarda kuşlar -hazindir bu pek
Susarlar, uzaktan ulur bir köpek.

Öter guş-i ruhumda boş bir enin
Boğuk bir tezad-ı sükun u tanin.

Küçük, pür heves, gevherin katreler
Sokaklarda, damlarda pür ihtizaz
Olur muttasıl nevha-ger, nağme-saz
Sokaklarda, damlarda pür ihtizaz
Küçük, pür heves, gevherin katreler.

Tevfik Fikret