Savaştepe’nin Çınarları – Şaban Gürtuna

Bir zamanlar gençtik, yollar uzundu,
Sıralarda hayal, defterde umut.
Savaştepe’de dostluk kurulmuştu,
Hatıralar kalpte, izler hep durur.

Küçük adımlarla başladık yola,
Bir öğretmen olduk, el verdik dosta.
Kimi dağ köyünde, kimi ovada,
Bilginin ışığı yayıldı yurtta.

Baharda açardık çiçek misali,
Gözlerde parıldar geleceğin hali.
Bir sınıf bir dünya, sevda masalı,
İçimizde büyür o ilk heyecan.

Kara tahtalardan yıllar süzüldü,
Kimimiz annelik, kimimiz dede.
Hayat bir nehirde çağladı, aktı,
Gençlikten bugüne bir sevda saklı.

Gün gelir yollar da eskir, yıpranır,
Ama dostluk baki, kalplerde kalır.
Savaştepe ruhu hep bizimledir,
O günler düşlerde yeniden yanar.

Kalemle çizdik biz hayata izler,
Bir harf bir umut, değişti yüzler.
Geleceği şekillendiren eller,
Sınıflarda açtı ışıklı pencereler.

Tebeşir kokusu sinmişti bize,
Her satırda vardı alın terimiz.
Anılarda saklı çocuk sesleri,
Bugün torunlarla yankılanıyor.

Artık saçlarımıza karlar düşmüş,
Zamanın izleri yüzümüze işlemiş.
Ama içimizde o çocuk var ya,
Yine hayalleri kalbimize işlemiş.

Ey dostlar, yıllar bizi savursa da,
Birlikte yeşerdik bizler baharda.
Bugün ellere el, gönüllere can,
Savaştepe aşkı sürer her zaman.

Geçmişe selamdır bu şiir size,
Birlikte yaşadık her mevsimi de.
Dostluklar ölümsüz, hatıralar taze,
Savaştepe’nin çınarları biziz yine!

Aralık 2024