Çiftçinin Çilesi – Şaban Gürtuna

Güneş doğar, uyanır köy yolları,
Çiftçinin nasırlı elleri çağırır sabanı.
Tarlada toprakla başlar bir türkü,
Alın teri akar, yorgundur günü.

Sürer öküzle – traktörle toprağını,
Hayal kurar, yeşerir umutları.
Gübreyle, suyla işler bağını,
Arı misali dolar sabır kovanı.

Hayvancılık sabır ister, zordur,
Kışın soğuğunda ahır yuvadır.
Baharda ot, yazda saman derler,
Emeğin hakkını nerede öderler?

Tütüncü eli zifir, yüreği yangın,
Çapa, kurutma, derdi var yarın.
Maliyet,  alır başını gider,
Kar ne ki? Alacaklar parayı çeker.

Arıcı dağlarda balın peşinde,
Kovan sırtında, umut dilinde.
Ama balın kıymeti pazarda azdır,
Emeği çekenin kaderi yazdır.

Değer ver çiftçiye, emeği anla,
Destek ol ki varlık sürsün bu vatanda.
Çiftçi biterse, biter bu hayat,
Onunla yükselir geleceğe kanat.

Akhisar – 1999