Şiir Sanatı – Louis Aragon

Mayıs’ta ölmüş dostlar için
Sadece ama sadece onlar için.

İncelik olmalı kafiyelerimde
Gözyaşlarım gibi silahların üstünde.

Ve tüm yaşayanlara
Değişse de rüzgarla.

Ölüler adına orda bilensin dursun
O beyaz silahı pişmanlık duygusunun.

Evli sözcükler yara almış sözcükler
Suçun basbas bağırdığı kafiyeler.

Dibinde çıkararak acı bir hikayenin
Çifte su sesini küreklerin.

Hem yağmur kadar adi
Parlayan bir cam gibi.

Sanki geçitte ayna
Ölen çiçek bluzda.

Çocuğun çemberle oynaması
Ayın ırmakta yansıması.

Dolaptaki güve otu
Bellekteki bir koku.

Kafiyeler kafiyeler orda duyarım
Kırmızı ısısını kanın.

Bize hatırlatın bunu
İnsanlar kadar zalim olduğumuzu.

Ve yüreğimiz gücünü yitirdi mi
Unutkanlık uykusundan uyandırın bizi.

Sönmüş lambayı yakın yeniden
Yine ses gelsin boşalan kadehlerden.

Ben hep şarkı söylemekteyim orda
Mayıs’ta ölen dostlarım arasında.