Kırık Kibrit – Sunay Akın

Her kapı eşiğinde
Çocuk mezarı diye takıldığınız
45 numara ayakkabılarımla
İçinde etleri çürüyen
Bir çocuk cesedi taşıdığımı
Nasıl da bildiniz.

Hiçbir bardakta
Dudak payı bırakmadınız bana
Bir kaşık sesini
Bile çok gördünüz
Şekersiz içerek çaylarınızı.

Bakarak yürüdüm oysa balkonlara
Göz göze gelebilmek için
Çamaşır ipinin arkasına astığı
İç çamaşırlarının
Islaklığına sürünerek
Kanaryasını güneşe çıkaran bir kadınla.

Yanıma yaklaşıp kibrit istediğinizde
Issız bir adaya düşen
Yalnız adamın
Dumanı görülsün diye yaktığı
Ateşiydi sizlere uzattığım.

Ve siz
Her seferinizde
Sigaranızı yaktınız
Ama açıktan geçen gemiler gibi
Yanınıza beni almadan gittiniz! ..