Gün Boyunca – Abdulkadir Bilgin

Gün boyunca damladı
Güneşin altın saçlarından
doyumsuz bir ezgi.
Kavakların uzunluğuna
gün boyunca
terledi yapraklar.
Hışırdadı dallar boynuma
başları dönerek eriştiler buluta.
Avuçlarım yapıştığında aydınlığa
seninle bir nefes sessizlik
bir fısıltı yağmuru
Okyanus dolusu özlem ektik
dağların duvarlarına.
gün boyunca.
İpek kuşlar uçurduk
bir küçük pencereden.
Doğayı öğüttük
umut değirmeninde
Kucak dolusu
zamanlara uçtuk
gün boyunca.

Gün boyunca göğsümüze
yeniden dolsak
tan, gül ve ışık
pırıl pırıl günlere
ardışık
sevgi duşuyla başlasak.