Sabah Seherinde Çıksam Niyaza – Aşık Sümmani

Sabah seherinde çıksam niyaza
Bülbüller kumrular başlar avaza
Bir yiğit sıdk ile dursa namaza
Cennet libasları giyer sabahtan.

Cennetin bağında al güller biter
Güllerin dalında bülbüller öter
Şol gani Mevlâ’mız âleme yeter
Herkese bir kısmet verir sabahtan.

Küçükten okudum elifi ba’yı
Âlâ bilmişizdir gani Mevlâ’yı
Geceye halk etti yıldızı ayı
Onlar aşar güneş doğar sabahtan.

Der Sümmani benim canım üzüldü
Ak alnıma kara yazı yazıldı
Kefenim biçildi kabrim kazıldı
Dostlar ağlar düşman güler sabahtan.