Akşam Alacası Çökmeden – Oyhan Hasan Bıldırki

Şimdi akşam alacası çökmek üzere, ipini çekti çekecek
Kalbimde kalbin, coştukça coşuyorum.
Apansız bir vakitte gözlerine gülümsemek için,
Rüzgâra takılmış savrula savrula koşuyorum.

Gökyüzü mavisine hasret gözlerindeyim bir tanem
Sensiz akşamlarım başkalarında kalsın, istemem
Bütün zamanlarımda sımsıcak dizinin dibinde olmalıyım
Gece perdesini indirip yıldız yıldız süslenmeden

Bu dar vakitte, umudumun yüküyle yolunun üstündeyim
Belki bir şiir fırtınası eser, eline yüzüne bulaşırım diye.
Aklımdan geçen kelimelerin büyüsüne bel bağladım yine
Dudaklarından dökülen bir şiir olurum diye.

Sensiz vakitlerimde haritasız bir yoldayım sanki
Dümdüz yol ortasında olsam da yönümü şaşırıyorum
Yüzde yüz eminim çayımdaki şekerimsin diye
Bardağımı karıştırdıkça karıştırıyorum

Ayaklarımda bağ mağ değil, alınyazımsın, kaderimsin
Tomurcuk kesilmiş sevgilerimizi paylaştığım sevdiğimsin
Bu dar vakitte, umudumun yüküyle yolunun üstündeyim
Her kapıya çıkışımda bana: “Bir tanem, geldim! ” demelisin

Şimdi akşam alacası çökmek üzere, ipini çekti çekecek
Rüzgâra takılmış savrula savrula koşuyorum
Apansız bir vakitte gözlerine gülümsemek için,
Kalbimde kalbin, coştukça coşuyorum.

Beni bana bırakma bir tanem, sensiz dakikaları çekemem
Bütün zamanlarımda sımsıcak dizinin dibinde olmalıyım
Gece perdesini indirip yıldız yıldız süslenmeden
Her kapıya çıkışımda seni karşılamalıyım!