Çile Kapılarım Bir Türlü Kapanmıyor – Oyhan Hasan Bıldırki

Sensiz günlere alışırım desem de,
Sakın inanma, yalan!
Yüreğimde dinmez bir şarkısın sen;
Ben seni unutamam!

Yüreğim Ergenekon’da şimdi,
Kederimi eritecek demircisini bekliyor.
Zaman denen felâket,
Buna izin vermiyor.

Bir o yana, bir bu yana koşmuşuz
Deli taylar gibi…
Sevdiğim hangi taşın altına gizlenmiş?
Kör olası talihim, marifet gibi…

Aylardan ağustosu sevmiyorum artık…
Bir de haziranı, bir de kasımı!
Nedense doğacak zaman bulamamışız;
Bir de yakacak başka birini!

Ebedî hasretim, kutup yıldızım,
Zamanla yarışmışız sanki…
Ben kaçmışım, sen kovalamışsın
Kader denen zalim de ikimizi!

Yanardağlara atsalar beni,
Gözlerine hasret gözlerimin yaşı kurur mu?
Eski bir resimde silik fotoğraflar gibi,
Sevdamızı yüreğimize gömmek olur mu?

Yüreğimde en zamansız sel baskınları,
Yollarıma kilit üstüne kilit vurulmuş…
Çile kapılarım bir türlü kapanmaz;
Kördüğüm ömrüm çözülür mü?

Yaralıyım, dermanım sensin,
Yalnızlığıma ortağım sensin!
Kutup yıldızındaki umudum;
Yine sensin, yalnız sensin!

Sakın ağlama, sakın sen ağlama
Melek ve Şehzade’yi vuran benim!
Kalplerinin tam ortasında bir diken gibi;
Yapışıp kalan benim!

Günler bir tutam, zaman kurşun gibi ağır…
Bir saza tel diye gerselerdi yüreğimi,
Ödeyemezdim günahımın kefaretini;
Anla beni!

Sensiz günlere alışırım desem de,
Sakın inanma, yalan!
Yüreğimde dinmez bir şarkısın sen;
Ben seni unutamam!

01 Eylül 2006