Acaba – İrfan Fethi Gemuhluoğlu

Kara ocakta
al kor içinde günlük yanan
mihrab evimizde anam
dua belletmişti
mezar taşları için sabrımız artsın diye
uhrevi bir hediye

gök kandilli akşam rahmet taşırken
selviliklere
yedinci kattan
fettan melekler
toprağı mühürler

iki feryad arasında yandı hayat
beden böceklerle dost
ruhlarımız meleklerle
toprak ananın bağrında hayaller
acıdır akıbet sonumuzun
buğusu tütüyor ölüm korkumuzun

halbuki ben
yasin adayacaktım,
su gibi aziz olsunlar
cenneti yosunlu taşlarda bulsunlar
ateşi unutsunlar diye…