Acıyı Bal Eyledik – Hasan Hüseyin Korkmazgil

“Pir Sultan ölür, dirilir.”

Bak şu bebelerin güzelliğine
kaşı destan
gözü destan
elleri kan içinde.

Kör olasın demiyorum
kör olma da
gör beni.

Damda birlikte yatmışız
öküzü hoşça tutmuşuz
koyun değil şu dağlarda
san kendimizi gütmüşüz
hor baktık mı karıncaya
kırdık mı kanadını serçenin
vurduk mu karacanın yavrulusunu
ya nasıl kıyarız insana.

Sen olmasan öldürmek ne?
çürümek ne zindanlarda
özlem ne ayrılık ne
yokluk ne yoksulluk ne
ilenmek ne dilenmek ne
işsiz güçsüz dolanmak ne
gün gün ile barışmalı
kardeş kardeş duruşmalı
koklaşmalı söyleşmeli
korka korka yaşamak ne?

Kahrolasın demiyorum
kahrolma da
gör beni.

Kanadık toprak olduk
çekildik bayrak olduk
döküldük yaprak olduk
geldik bugüne.

Ekmeği bol eyledik
acıyı bal eyledik
sıratı yol eyledik
geldik bugüne.

Ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
beni vurmak kurtuluş mu?

Kör olsanı demiyorum
kör olma da
gör beni.