Adını Dalgalara Fısıldadık – Şaban Gürtuna

Bir sabah rüzgârında, sessiz bir haber,
Denizden gelen bir hıçkırık gibi.
Sonsuz mavilere düştü bir gölge,
Yüreğimizden kopan bir yıldız gibi.

Ellerimizden kaydı zamanın ipi,
Bir oğul gitti, hüzün aldı yerini,
Gökyüzü sustu, deniz sustu,
Yüreğimizde fırtınalar esti.

Dalgalar hâlâ fısıldıyor adını,
Bir limanda bekliyor gözlerimiz.
Küçük bir çocuğun masum gülüşü,
Senin ışığını taşıyor gözlerimiz.

Baba derdin, dimdik dururdu sesin,
Anne derdin, şefkat sarardı her yerin.
Şimdi boş kalmış sandalyen,
Suskun bakıyor resmine gözlerimiz.

Ne gemiler yetiyor sana, ne ufuklar,
Adını maviye yazdık, unutulmasın.
Kalbimizde çırpınan bir martı gibi,
Sonsuzluğa uçtun, kırıldı kanatların.

Bir anne gözyaşı döker dalgalara,
Bir baba sustu, yıkıldı dizleri.
Ama sen, mavi düşlerinle oradasın,
Gökyüzünde, sonsuz seferin izleri.

(Bir dostun, 35 yaşında hayatını kayeden oğlu anısına)

Akhisar – 2020