Ana – Şaban Gürtuna

Günlerce yolumu bekledin durdun,
Oğlum! oğlum! diye bağrını vurdun,
Mektuplarında halimi sordun,
Günlerim yaklaştı, geliyorum ana.

Yolumuz uzaktır görüşemiyoruz,
Sıcacık çorbayı birlikte içemiyoruz,
Uzun zamandır halimizi soramıyoruz,
Günlerim azaldı geliyorum ana.

Küçükten beri her derdime katlandın,
Öğretmen yapıp sılaya saldın,
Ben gidince babamla yapayalnız kaldın,
Elbet görüşürüz bir gün ana.

Ana en kutsal melektir,
Yüreği yufkadır, bilmem nedendir.
Yavruya bakmakla ömrü tükenir,
Tabiatı üreten, büyüten ana.

Kalbim senin sevginle dolu,
Yolumuz doğruluk, aydınlık yolu,
Senden öğrendim sağı ve solu,
Her bayram yolumu gözlersin ana.

Şaban Gürtuna / 1975