Ansızın – Nurullah Genç

Seni kaybettiğim o günden beri
İçimi dağlıyor hasretin, sızın
Kah gönderiyorsun yalnızlığını
Kah karşıma çıkıyorsun ansızın.

Herhangi bir gecede, dumanlı bir köşeden
Bazen ayın ondördü kadar şehla ve güzel
Bazen bir ejder gibi, bakışları bir kızın
Iztırab şarabıyla ruhumu sarhoş eden
Kil renkli gözlerini buluyorum ansızın.

Herhangi bir zamanda muamma bir şarkının
Dalgın nağmelerinde duyuyorum sesini
Ağlayan kirpikleri bazen kumral ve kısa
Uçurtmalar taşıyor göklere nefesini.

Bazen karanlıkları örtecek kadar uzun
Alevli saçlarında dağılıyor gül ve gün
Kalbinden bir karanfil koparıyor sonsuzun
Savaşta yenik düşen gemiler kadar üzgün.

Herhangi bir denizin efsunuyle yeniden
Her şey sanki yeniden başlayacak derinde
Sönerken mutluluğun nazenin kandilleri
Yaralı bir güvercin görürüm ellerinde
Hayalinde bulurum solgun karanfilleri.