Aşk İçin Prelüd (I.II.III.IV.V.VI.VII) – Behçet Aysan

I
İstasyon önünde bir top ağaç
Ağacın gölgesinde ben.
Ve uzanıp giden sapsarı bir tül

Bozkır ve bir türkü
“Daha senden gayrı aşık mı yoktur
Nedir bu telaşın vay deli gönül”

Ve bir tren
Ne bir düdük çalar ne el eder.
Kar yüklü yağmur yüklü.
Kalbim gibi keder yüklü bir tren
Durmaksızın geçer.

O böyle bir akşam böyle bir trene
bineceğini düşler.
Ben
böyle bir akşam böyle bir trenden
ineceğimi avunuruz.

II
Sevdalar vardır
derin kuyularda
eski sarnıçlarda yaşar
gün görmüş
acılar bilmiştir.

Direnir
kim bilir kaç işgal geçirmiştir
yurdum gibi.

III
Sen yanıma gelince
yıldızlar koşuşur karanlığa,
güvercinler ayaklanır,
rüzgar rüzgarla konuşur
büyülü bir gülüş olur zaman
savrulur
yanık ekinlerin tınazına.

IV
Sen yanıma gelince
bahar dallarını kuşanır
zümrütten bir zümrüdüanka

kanat vurur içime,
solar kanla işlenmiş,
narçiçeğikanaviçe

Sen yanıma gelince
ve nakkaşlar
yüreğimin nakkaşları yorulup,
uzun bir uykuya dalar
sen yanıma gelince.

V
Sen yanıma gelince
gelin gibi bir gelincik süslenir
sulardan aynalarda
yel değirmenleri
öğütür ne varsa

Kederi ve belki
bir milyon istiridye avcısı
inciler çıkarır
sütbeyaz,
bir sevdanın diplerinde.

VI
Ayrılıklar bildim acılar yaşadım,
okudum
tahir ile zühreyi,
kerem ile aslıyı
ve ferhat ile şirini
ağlamadım da
senin öykünü duyunca
dayanamadım.

Kendini zeytin ağacına asan
on iki yaşındaki kuma.

VII
Süngüler aşkı yasaklayamaz
Uzansam tutabilirim ellerini
süngüler düşleri yasaklayamaz.

Bir dahaki duruşmada
giy gelinliğini,
düşlerde olsun ilk gecemiz.