Bakır Tenli Yapraklar – İsmet Özel

Bak, ölüm güzü kiskaniyor
Şimdi ıssızdır onun sevimli kedisi
Ve herkes onun el değmedik yerleri olduğunu sanıyor.
Uzuyor defterine uğrayan kan lekesi

Senin kuşların olurdu
Mevsimi yolculuklara çağıran
İçli tasra kızların gizemli eviçleri
Kapıların olurdu korkudan çok denizlere açılan
O denize açılan ellerin nerde simdi?

Yine bir güz büyümekte kanında gölgelerin
O üzünç orduları tarlalar çiğnemekte
Bak, ölüm güzü kiskaniyor
Mevsimi aşka çağıran kuşların nerde senin
Güze el değdirmeyen ellerin nerde?