Ben Yaşıyorum – Şaban Gürtuna

Yıllar yılı merak ettiğim,
Büyük bir ümitle beklediğim
Hayalimde tasarladığım,
Mutlu ve mutsuz günlerim.

Uzun zaman geçti aradan,
Dönmek mümkün mü geriye,
Bilakis mecburiyet var ileriye.

Geçmiş aradan bilmem kaç yıl,
Zamanla azalacak başta kıl,
Belki artacak saçlarda kır,
Hayat bilmecesini bilebilirsen bil.

Seher vakti uyandım,
Dinledim trenin düdük sesini,
Okunan selaları ve ezanları.
”Haydi kalk!” diyen horoz çığlıklarını.

Uyandım seher vakti.
Seyrettim mehtabı ayı ve yıldızları.
Masum ve sessiz tabiatı…
Seyrettim sabahın alacakaranlığını.

Yoktu artık yıldızlar uzayda.
Yıldızlarla beraber kaybolduk.
Kaybolduk hayaller içerisinde.

Ama ben hala uyumamıştım evde.