Bıçak – Murathan Mungan
Yere düşürülen bir bıçak sesi
Kristali tuzla buz olmuş gözlerinin
Biliyorum ay kanatıyor ne zaman susak geceyi
Kendini benim yerime koy
Oğul öksüzü babalar yerine
Susmayalım.
Bıçak uyuyor kelimelerin kalbinde.
Kanlı bir şerbet gibi akar dururdu
İpeği ikiye bölen kılıçların ağzı
Bir biz inmedik suya
Kaç mevsimin yağmuru buruştu elimizde
Örtülü çarşılarda ölümü tebdil ettik
Uzak durduk kabzasına çağıran intikamdan
Bir biz inmedik suya
Kendini benim yerime koy
Oğul öksüzü babalar yerine
Susuyorum.
Ölülerim uyuyor kalbimde.