Bir Dost Bulamadım – Süreyya Berfe

Yorgunluktan başım düşüyor.
Gökte kanadı ayrıç ayrıç bir kırlangıç,
Dere gibi geçiyor içerimden,
Ekmek kurumuş
Zeytin çekmiş yağını
Yürüdüm yutkuna yutkuna.
Toza belendi miğdem.
Gözlerim soldu.
Armuda vardım yüksek
Bostana vardım ellerin
Köy hayat gibi ırak
Dönendim durdum.

Bir dost bulamadım,
Gün akşam oldu.

Taze yavrum kan kusuyor.
Dışarda eli kırbaçlı bir rüzgar
Hançer gibi geçiyor yüreğimden.
Tezek tükenmiş,
Oda çekilmiş sıcağını,
Düşündüm tütünü sara sara.
Ağuyla dağlandı ciğerim.
Yüzümün rengi durdu,
Avrada baktım ağlıyor,
Komşuya vardım susuyor,
Kasaba devlet gibi ırak
Yol kapalı,
Kalktım oturdum.

Bir dost bulamadım,
Gün akşam oldu.

Amerikan buğdayı bereketli olmuyor,
Ötede bizim buğdaydan sapsarı bir ırmak,
Güneş gibi geçiyor düşlerimden,
Öküzler zayıflamış.
Toprak çekmiş elini.
Eridim hilal oldum.
Sele karşı terim
Gücüm dondu.
Tüccara vardım ürkek,
Yakın köye vardım bakmıyor.
Geçim bir kanlı tuzak.
Sordum sordurdum…

Bir dost bulamadım,
Gün akşam oldu.

Şehre inince keyfim kaçıyor,
Her yerde yüzüme çarpan bir tokat,
Eski bir kin gibi geçiyor gözüm önünden,
Kapılar kapanmış,
Hükümet çekmiş ayağını,
Bekledim köle oldum.
Yere yapıştı dizlerim,
Umuduma set kondu,
Valiye vardım ödlek,
Başkana vardım gülüyor,
Belki çıkar diye evrak.
Sustum oturdum.

Bir dost bulamadım,
Gün akşam oldu.