Bir Nehrin Tükenişi – Yılmaz Odabaşı

Hasretin kan çanağı gözlerinde oturuyorsun
seni soruyorum
hiçbir şey bilmiyorsun.

Hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım
sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın…

Tükenişi bir aşkın
bir nehrin tükenişine benzer
ne deniz olabildin
ne nehir kalabildin…

Kendin ol
kendin ol
sen buysan başkası ol!

Buysan kederden öleceğim
başkası olursan da kimi seveceğim?

/Ne diyarbakır anladı beni ne de sen
oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen…/