Bu Hale Geldik – Ozan Arif

Çok zevk aldık komşumuzun derdinden,
Haz yapa haz yapa bu hale geldik.
İkimiz bir üçüncünün ardından,
Söz yapa söz yapa bu hale geldik.

Hep gözümüz elin ekmek aşında,
Böylelikle kaldık safın dışında,
Kdın işte, erkek kumar başında,
İz yapa iz yapa bu hale geldik.

Ne kanundan korktuk ne de fermandan,
Kestik, yaktık, tarla yaptık ormandan,
Çok savurduk den çıkmadı harmandan,
Toz yapa toz yapa bu hale geldik.

Adaletin ışığını söndürdük,
Vurguncuyu avantaya kondurduk,
Uyuşturduk beyinleri dondurduk,
Buz yapa buz yapa bu hale geldik.

Gurbetçinin feryadını duymadık,
Ürüşvetsiz vatanına koymadık,
Gümrüklerde nesi kaldı soymadık,
Kaz yapa kaz yapa bu hale geldik.

Kaş yaparken hep çıkardık gözleri,
Heder oldu aşıkların sözleri,
En basiti öz malımız sazları,
Caz yapa caz yapa bu hale geldik.

Seçim vakti çok sıvadık kolları,
Boş geçirdik aradaki yılları,
Kürsülerde eşşek gitmez yolları,
Düz yapa düzyapa bu hale geldik.

Parçaladık yüce Türk’ün ırkını,
Ayrı dedik garbı ile şarkını,
Üç rey için mezheplerin farkını,
Koz yapa koz yapa bu hale geldik.

Çıkar için girdik bin bir kılığa,
Kaypaklıkta pes dedirttik balığa,
Kaplumbağa ile soluk soluğa,
Hız yapa hız yapa bu hale geldik.

İnatlıkta yarış yaptık keçiyle,
Namussuzu kabul ettik suçuyla,
Kel kız gibi ablamızın saçıyla,
Poz yapa poz yapa bu hale geldik.

Ozan Ârif ne söylesin şu anda,
Siz söyleyin şevk kalır mı insanda?
Vatanını sevenleri zindanda,
Köz yapa köz yapa bu hale geldik.