Çağ Başında – Bülent Ecevit

Bir görünmez duvar indi
Bilmeden astigimiz çizgiye
Öncesi dumanlar icinde
Bir efsane şimdi.

Avucumuza soğuk çarpan
Duvarın ardında gördüğümüz
Değil miydi dün yürüdüğümüz çayır
Şimdi bir yeşil pan
Eski ormanlara kaçmadadir.

Bize doğru koşan tunç yüzlü kahramanalar
Yansiyinca görünmeyen duvardan
Günbatişinda güneşlenir
Batar yuce dağlardan
Tunc yüzlü kahramanlar
Daha dün biz değil miydik onlar.

Ve duaya başlarken son umutla biz
Yıkılır tapınaklar ardarda
Dönerler dağlarına tanrılar
Kırılır dualar duvarda.

Çekilen sular gibi çekilmiş
Saydam duvar ardına dün
Bir çorak dünya kalmiş bize
Boşlukta bir gün.

Korkuyla donduk duvardan
Bir umutla baktik yarina
Yarın yaratılmamıştı yarin
Kaldırdık başmızı kapanan göğe
İzi yok tanrıların.

Ne yaratmak gelir elimizden
Ne ölmek gelir gönlümüzden.

İçimizde bir ürküntü bir yalnızlık
Sulardan ve çayırdan son kalan
Kadınlarımıza sarıldık.

Tekerleği dönüyordu çağların
Yaklaşiyordu bize doğru
Bir yaratılmamış yarin.

Ne ölmek gelir gönlümüzden
Ne yaratmak gelir elimizden.

Bülent Ecevit