Çıkar – Ozan Arif

Bu bir kaidedir izahı olmaz,
Gönülden çıkanlar, gözden de çıkar.
Sadece gönülle, göz ile kalmaz,
Hatırdan, sohbetten, sözden de çıkar.

Yıkanın;
Sevgi ile yıkanın.
Hatırını kim sayar,
Hatır gönül yıkanın.

Bakalım nelerden neler çıkacak!
Nedir yapan sizce mangalı sıcak?
Alevi gitmekle sönmez ki ocak,
Lâzım olan ısı közden de çıkar.

Ya nacak;
Ya baltadır, ya nacak.
O ocağa kıyanlar,
O ocakta yanacak.

O ocağa artık söndü diyenler,
Yağma ile vurgun ile giyenler,
Memleketi soyup soyup yiyenler,
Yakındır yakındır sizden de çıkar.

Ya kındır;
Ya pıçaktır, ya kındır.
Hesabın sorulması
Fazla sürmez yakındır.

Çok usta yüzmekte etmiyor fayda,
Ne ırmak geçenler boğuldu çayda,
Çömlekte yılanı oynatan gayda,
Dertli dertli çalan sazdan da çıkar!

Çalınır;
Yoksa bile çalınır.
İstenirse o gayda,
Saz ile de çalınır.

Ârif yine yapamadı demeden,
Diyeceğim o ki; bulur be eden.
Hindistan’da enson çıkan şu maden(!)
Bizden de bizden de bizden de çıkar.

Gün çıkar;
Gece biter, gün çıkar.
Mısır’dan, Hint’den çıkan,
Bizden de bir gün çıkar.

20.11.1985 / Frankfurt