Çözülen – Hale Koray

Yalındı çizgileri türkümüzün
Güzele koşardı bizi, sevdaya koşardı
İkimizden havalanırdı sedef kanatlı bir martı
Serilip dürüldükçe artardı umudun sofrası.

O zamanlar daha bakabiliyorduk aynalara
Göynüyorduk henüz gülün soluşuna, kuşun ölüşüne
Uzak bir sesti sokakta kazadımları.

Ergunavlar çiçeklenirdi dinerdi korkular
Saatlerimiz nasıl da kuruluydu mutluluğa
Açacaktık kapısını sözümona
Sırmasaçlı bir sabahın ve ardında
Her şeyi ama her şeyi bulacaktık.