Eylül – Ahmet Telli

Eylül, gülleri soldurarak
Duyurdu bu yıl kendini
Böyle olacağını bile bile
Şaşırttı bizi yinede.

Daha bir demet kır çiçeği
Alıp koymadık vazoya
Güller mi unutturdu bize sevinci
Yoksa aşındırdık mı kimi duyguları.

Şöyle bir akşam
Söyleşemedik dostlarla
Erkenden kapandı perdeler
Yorgun muydu çocuklar da.

Her gün yağmalanan
Talan edilen sevincimiz
Kurudu galiba büsbütün
Su yürümüyor dallara.

Ama kırpıntı, bir küçük
Uç uç böceğinin her nasılsa
Konuvermesi balkona
Uyarıyor bizi irkilterek.

Bu kahrolası tarraka
Bitecek gibi değil sokaklarda
Çekip kapıyı çıkmak en iyisi
Dalmak caddelere, varoşlara.

Belki o zaman eylül
Şaşırtmayacak bizi
Bulup çıkaracağız çünkü
Evrenin öteki yüzünü.