Eylül – Gönül Duranoğlu
-Çiğdem’e-
Yine bir eylül bozgunu yüreğim
Yağmur saçlım gider olmuş bu ilden
Odalarda kokusu dolanır hala
Duvarlarda resimleri
Bakışlarında nedensiz bir parça sitem.
Hüznün rengi hep paslı bir kapıdır
Kapanır acımasızca yalnızlaşmış akşamlara
Özlemse sayısız ilmikleridir yüreğimin
İki ters bir yüz uzayıp gider sonsuza.
Bir çiçeği gizlice öper koklarsam eğer
Bil ki senleştirmişim bütün demetlerimi
Düşle gerçek arasında gidip gelmeler
Ve delik deşik olmuşsa kan uykularım
Fidanım, hasret türküm, gelin çiçeğim
Yorganın kaymış, usulca üstünü örtüyorum.