Geceler ve Gündüzler – Coşkun Ertepınar

Sevincim, kederim erir ışıkla
Beni karanlıklar içimden sarar.
Kaybolurum gündüz bir aralıkta
Gözümde geceden kalma hülyalar…
Herkes bir noktadır, her şey hudutlu,
Seçemem noktalar içinde yolu,
Gündüzün, bilseniz ne işkence bu.
Kalbi, görünmeyen eller tırmalar.
Gece devleşenler muhayyilemde,
Gündüzün belirsiz, silik bir gölge…
Ruhum kısırlaşan sanki bir cüce
Ve bu âlem beni saran dört duvar.