Giden Gemicilere – Nazım Hikmet Ran
«Gemici arkadaşlarıma»
Boğazın suları ne kadar durgun?
Sahilde soluyan dalgalar yorgun
Çırpınan bir siyah kanat gibidir..
Uzaktan akseden şu acı ses ne?
Gömülüp göklerin loş sinesine
Kaybolan karartı bir gemi midir?
Gidenler bir daha dönmezse eğer
Açılıp kapanan şu kızıl fener
Ölen gemicinin coşkun kalbidir.
Bu uzun yollardan döndür de geri
Yarabbi sen koru bu gidenleri
Onlar da bir evin tek sahibidir.
1919 – Kadıköy