Hüsamettin İncir Ağacını Getir – Ümit Yaşar Oğuzcan

Bir deli feyz aldı diyordu
Bütün diktatörleri yeryüzünün
Bir başkası gökten zembille inmişti
Ve bir peygamberdi anlaşılmamış
Biri durmadan koşuyordu
Üstünde bir don bir gömlek
Ve bir başkası
Ölmek diyordu
Kurtuluş ölmek
O genç bir adamdı
Sakalları uzamış saçları kirli
Gözleri cam gibi parlıyordu
Bir noktaya bakıyor
Sessizce ağlıyordu
beni görünce
Belli belirsiz bir gülümseme geçti yüzünden
Dedi ki
Sivaslıyım 27 yaşındayım adım bekir
Sonra durdu ve bağırdı uzun uzun
Hüsamettin incir ağacımı getir.