Kiraz Mevsimi – Ahmet Erhan
Kiraz mevsiminde rakı içmedim
Yatmadım olmadık kuytuluklarda
Serumlarla doldur boşalt yaparken bedenim
Bekledim sessizce gönlümün ücralarında.
Dünyaya yine de bir ağırlıkmış hacmim.
İzmit’te bir sevgili, ölüm oruçlarında iki çocuk yitirdim
Ne ilgisi var, Türkiye buralar
Alnımı toprağa yapıştırıp yürüdüm.
Şairler, hükmüm bir kör tırnak kadar.
Kalksam attığım her adım kan kuyusu
Otursam sağım solum uçurum
Kimyama derbeder hayatlar karışıyor
Ölsem sanki buğum camlarda yaşıyor.
Kiraz mevsiminde rakı içmedim.
Demek ki İstanbul bana böyle yakışıyor…