Kız Kardeşimin Türküsü – Yannis Ritsos

Göklere inanırdım eskiden, ama sen, denizlerin
derinliğini gösterdin bana, ölü kentleri,
unutulmuş ormanları, boğulmuş gürültüleriyle.
Gök şimdi yaralı bir martı, süzüldü denize.
Sana kargaşalığın üzerindeki
köprüyü kurmaya çalışan bu el kırıldı.
Bak bana:
ne kadar çıplak ve suçsuz duruyorum önünde.
Üşüyorum, bacım.
Kim getirecek bize ellerimizi ısıtacak güneşi?
Susuyorum. Dinliyorum.
Kimseler geçmiyor gecemizin karanlık sokağından.
Yıldızlar kazaya uğramış
karanlık surların ucunda sendelerken
koparıp alınan bir kartalın paslanmış gözlerinde.
Bağlı ellerin kapıyor çıkış yolunu.
Yalnız senin sesin
adımlıyor gecenin dehlizini
çarparak taşlara uzun kılıcını.
Vakit geç.
Ölüm geri çeviriyor beni.
Hayat istemiyor.
Ben şimdi nereye gidebilirim ki?

ÇEVİREN: Cevat Çapan