Koşma – Erzurumlu Emrah

Bir sabah uğradım göl kenarına
Sunam beni gördü, yüzmeye durdu.
Çalındı, çırpındı çıktı kenara,
Elâ gözlerini süzmeye durdu.

İstedim gönlümü o göle atam,
Elimi uzatıp yavruyu tutam,
Bir hayâl eyledim sarılıp yatam
Vefasız gönlümü üzmeye durdu.

Emrah, şahin almış işte yalçını
Yel estikçe döker bele saçını
Arzuhal eyledim visal bacını
İnci dişlerini düzmeye durdu.