Medrese İsyan (I.II) – Adnan Özer

I
Düşlerimi “şerre” yoruyor bir deli kadın
korkuluğumu kaçırttı kargalar
dönecek bir evim yok uzaklara atıyorum şapkamı.

Yüreğimi “hayra” yoruyor bir deli kadın
besmele kokuyor şiirim
duadır onlar sakalsız gençler için
-Kim öpecek onları?
Selâdır onlar kusurlu kızlar için
-Kim sevecek onları?

II
“Kâinat” bölündüğünde ordaydım
bir soluk yaprak düştü payıma
arşa çıktım boynumun kuru dalından
deniz zambakları ektim gök bir yana.

Silin beni bu yaşamdan silin silebilirseniz.

Beni katran, eski hint boyası
budak reçinesi şair ve alçak.

‘Beşer’ bölündüğünde ordaydım
hasta çocuklar düştü payıma
göğsümden indim öksüz düğünlerine
erikler kuruttum göbeğimin karışında
kılın beni bir rekâtta kılın kılabilirseniz.

Ben şeytan ortağı hasırcı bıçağı şair ve alçak.