. Metin Eloğlu – Hayatı ve Eserleri
Metin Eloğlu 1927’de İstanbul’da doğdu. 1985’te İstanbul’da öldü. Şair ve ressamdır. Ortaokuldan mezun olduktan sonra, 1943’te Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’ne girdi. 1946’dasiyasi nedenlerden dolayı iki ay tutuklu kaldı. Olay üzerine Akademi’deki kaydı silindi. 1947’de başladığı askerlik hizmetini, disiplinsizlik nedeniyle aldığı uzatma cezaları nedeniyle ancak 5 yılda tamamlayabildi.
Edebiyata öyküyle adım attı. 1942’de Servetifünun-Uyanış dergisinde ilk öyküsü yayınlandı. 1943’te İzmir’de basılan Kovan dergisinde de Mehmet Metin imzasını taşıyan „Sabah Şarkısı” şiirine yer verildi. Ressam olarak birçok çalışma ve sergiye imza attı. 1967’de düzenlenen 1. DYO Sergisi ile ve 1976’da yapılan Yarımca Sanat Şenliği’nde birincilik ödüllerine layık görüldü. Eserlerinde adının dışında Mehmet Metin, Mehmet Emin, Ali Haziranlı, Etem Olgunil ve Nil Meteoğlu imzalarını kullandı. Ayrıca birçok eleştiri yazısı kaleme aldı.
Eloğlu’nun ilk kitabı, Lumpen ortatabakanın dilini ve duyarlılığını yansıtan şiirlerinden esinlenmiş bir şairin ürünlerini içeriyor. Fakat yine bu kitabında Nazım Hikmet’in ‘İnsan Manzaraları’nı bilen bir şair de seziliyor. Eloğlu ilk kitabıyla, lumpen çevrelerin, kenar mahalle insanının dilini, sözcüklerini, duyarlılığını, çok başarılı bir konuşma dili, edası ve özgün bir ironiyle yansıtmayı başarıyor. Orhan Veli’de dilsel alanda kalan bir tutumu geniş bir alana çıkararak şiirimize yeni bir ufuk kazandırıyor. Sultan Palamutta konuşma dilinin engin tatlarını, edalarını, tonlamalarını çok başarıyla kullanan bir şair kimliğiyle şiirini geliştiriyor. Şiire ustalıkla özümsetilmiş bir argo, humor ve ironi’yle, yeni şiirimize getirdiği olanakların alanını daha da genişletiyor.
ESERLERİ / ŞİİRLERİ
– Düdüklü Tencere (1951)
– Sultan Palamut (Seçilmiş Hikâyeler 1957)
– Odun (1959)
– Horozdan Korkan Oğlan (1961)
– Türkiye’nin Adresi (1965)
– Ayşemayşe (1968)
– Dizin (1971)
– Yumuşak G (1975)
– Rüzgâr Ekmek (1978)
– Hep (Adam 1982)
– Yine (1982)
– Şiirce (1982)
– Ay Parçası (1983)
– Önce Kadınlar (1984)
– Bektaşi dedikleri (O. Tansel ile; şiirleştirilmiş Bektaşi fıkraları 1970)
– Garip Şiirler Antolojisi (1957)
ÖDÜLLERİ
* 1972 TDK Şiir Ödülü (Dizin)
* 1967 DYO Sergisi (Resim dalında birincilik Ödülü)
* 1976 Yarımca Sanat Şenliği (Resim dalında birincilik Ödülü)