Orhan Veli’nin Ardından – Ümit Yaşar Oğuzcan

Yıl bindokuzyüzkırkaltı
Ankara’da Şükran lokantası,
Köşede bir masa
Masanın üstünde bir tabak
Tabakta marul salatası.
Bir sandalyede sen vardın
Orhan Veli
Bir sandalyede ben,
Kadehlerimizde Kulüp rakısı
Ve dudaklarımızda yarım kalmış mısralar
Hala gözlerimin önündedir
O sarhoş gecenin hatırası.

Şimdi mahzun kaldı şiirlerin
Gittin “Sereserpe” “Hürriyete doğru”
“Kitabe-i sengi mezarın”
“Altındağın rüyası”
Hey! koca Orhan Veli hey!
Ne sana kaldı, ne bana kalır
Bu gözünü sevdiğim dünyası.