Perçem – Kemal Özer

Açılmış bir uykudur gözleri masada
Çocuğun böyle baktığı harita
Kusacak gibi olduğu korkudan
En yakın elini tuması annesinin.

Ölmüşler çizgileri çizilmiş ne bilsin
Ölmüşler ölüme arkalarını dönerek
Çizgileri çizilmiş kızların ardahan’ın
Gözleri görünmez olunca uykudan ağlamaktan.

Kan mı geçmiş artık bu kadar beyaz
Taşlar örtüler bu kadar beyaz
Kan mı geçmiş aydınlığından sokakların
Çocukların bulaşmış bı kadar ellerine.

Her çocuk bir şehrin saat kulesi
İçinde cambazlar sallanıyor ölüme
Ölüm saatlerinin korkunç kulesi
Bir ayağı annesine bir ayağı ölüme.