Rüzgar Kokusu – Hüseyin Atabaş

Yağmurdan öncesi rüzgâr, sonrası
toprak kokusu gibidir yeni kazılmış
mezarda! geçmişi tufandır dünyanın,
Geleceği oyalanmak falan filan!..

Esip savurduğum bir avuç içtenlikse
Senin olsun gönlümü okşayan rüzgâr,
Kaldıysa bütün sevinçlerim senin;
Gözlerin ışısın yazdan ve nazdan.

Fukaralık dört mevsim kışa benzer,
Mevsimlerin beşincisi de diyebilirsin
Gönderdiğim heves yeterli geldiyse;
Varsıllıktır rüzgâr kokusu bile!

İncelikler sunuyorum sana, gözlerin
kısılıyor sende bıraktığım hevesle!
Biliyorsun, hep incinen bir ömürdü
Bana elinle biçtiğin yolcuklar!..