Şarkı – Irwin Allen Ginsberg

Dünyanın ağırlığı aşktır.
Yalnızlığın yükü altında,
Hoşnutsuzluğun yükü altında,
O ağırlık taşıdımız o ağırlık aşktır.

Kim öyle değil diyebilir?
Düşlerde o ağrılık sürtünür bedene,
Düşüncelerde bir mucize yaratır,
Hayalinde kıvranır insan olup doğuncaya dek
– Saydamlıkla yanıp tutuşan yüreğinden bakınır-
Çünkü yaşamın yükü aşktır,

Ama biz taşırız onu yorgun argın,
Dinlenmek zorundayız artık aşkın kucağında,
Dinlenmeliyiz kolları arasında aşkın.

Dinlenmek olmaz aşk olmadan;
Uyku yoktur görülmezse aşk rüyaları
-Çıldırsan da, üşüsen de kafandan çıkmasa da
Meleklerle makineler, son dilek aşktır –
Acı olamaz o,
İnkar edemez kendini tutamaz inkar edilirse:

Öyle ağırdır ki yükü.
– Vermek zorundadır çünkü düşünceler gibi
Geri çevrilemez de verilir yalnızlıkta
Ölçüsüzlüğünün mükemmelliğinde.

Sımsıcak gövdeler birlikte ışıldılar
Karanlığın içinde,
El uzanır bedenin tam ortasına,
Ten ürperir mutlulukla
Ve can sevinçle belirir göze-

Evet, evet işte buydu beni istediğim,
Hep isterdim bunu,
Hep istedim bunu,
Dönmek istedim içinde doğduğum bedene.