Şiir – Gönül Duranoğlu

Kız olmuştu gül gibi açan
Sonra gelin oldu allı pullu
Ana oldu rüzgarla yarışan
Derken nine oldu saçında aklar
Zaman yorgun bir nehir gibi
Asmıştı omuzlarından
Neden gelmişti bilmezdi dünyaya
Neden gideceğini de
Olmak ya da olmamaktan habersizdi
Zaten bilse bile niye yarardı
Hayatı olmak ya da olmamaktı.