Tütüncünün Alın Teri – Şaban Gürtuna

Baharla başlar telaşımız,
toprak uyanır, biz de uyanırız,
sabırla fide yeri hazırlanır,
ilaçlanır, sulanır,
her damla su, her avuç toprak,
gelecek ekmeğin teminatı.

Tarlaya düşer ilk adım,
karık açılır, fideler dikilir,
ince ince dizilir umutlar,
can suyu verilir, dualar yükselir,
güneşin altında ter dökülür.

Büyür fide, emek ister, çapa ister,
eller çatlar, sırt ağrır eğilmekten,
ama tütün yeşerir inatla,
her yaprakta bir yılın umudu saklı.

Sonra başlar en zor günler,
yapraklar tek tek kırılır,
sırayla dizilir ipe,
güneşle, rüzgarla kurutulur,
sergide bekler sabırla.

Balya olur, sıkıştırılır,
ekspertiz bakar, fiyat biçer,
yüreğimizde bir sızı,
acaba emeğin karşılığı gelir mi?

Ve satış günü…
Balyalar teslim edilir,
ama para hemen gelmez,
ödeme günü beklenir,
bir yılın mücadelesi avuçlara sığar.

Sonra?….
Yine bahar, yine toprak,
yine umutlar tarladan,
yine alın teri…
Silbaştan….

Akhisar – 2000