Veda – Ahmet Ada

İçimdeki kırık dökük camdan kule yıkıldı,
sokak aralarında kar tozuttu,
geçtim bir daha bu yollardan
yüreğim kederle dolu.

Ah! Elimde olsa toplardım yine
içimdeki cam kulenin parçalarını
yeniden kurardım özleyerek
incelik taşıyan sözcükleri.

Geçti, ah geçti aşk duraklardan
suya kar taneleri düşüyordu.
Ben bir otobüsteydim,
camlar buğulanıp üşüyordu.