Zaman – Şaban Gürtuna

Ah!  Sen…
Sen zaman!
Durmazsın bir an.
Ne gençliği geri getirirsin,
Ne yaşlı ağacı fidan edersin.

Yaşatmazsın bir daha dünü,
Ne de önceki günü,
Ne de öleni.

Yaşlanır dağlar, aşınır.
Yaşlanır dallar, kurur dökülür.
Yaşlanır gözler, hemen ıslanır,
Yorgun dereler, yorgun çaylar,
Denize ulaşınca uykuya dalar.
Yavaştan esmeye başlayınca rüzgar,
Olur dev gibi dalgalar.
Kükremiş aslan gibi birbirini kovalar.
Rüzgar durunca ölüm sessizliği haşlar.