Zincirsiz Mahkumlar -Şaban Gürtuna

Paranın rengi solmuş ,
Bir avuç kağıt, değeri kalmamış.
Zenginler tahtında oturur,
Fakirler sokakta uyur.

Kimi açken düşer keder,
Kimi tokken alay eder.
Bir çocuk ağlar ekmek diye,
Analar dert çeker, gözyaşı döker.

Karamsarlık hep mi sürecek?
Bir gün eller birleşecek.
Adaletin sesi elbet duyulur.
Toprak filiz verir, yine yeşerir.

Çökmüş umutlar, yorgun yüzler,
Ekmeğe hasret garip izler.
Ekmek kavgasında kanar dizler,
Bu sıkıntılara patronlar ne der?

Pazar tezgâhı ateş saçar,
Alım gücü bir bir kaçar.
Zengin tokken, fakir açlar,
Bolluk hayal, kıtlık gerçek.

Aralık – 2024